Spaanse spanning: hoe moet het verder met de politiek?

27 juni 2016Leestijd: 2 minuten
Mariano Rajoy Foto: AFP

Uren nadat de uitslag van de verkiezingen in Spanje werd bekendgemaakt, lijkt de hoop op het vormen van een regering alweer verleden tijd.

Premier Mariano Rajoy heeft met zijn Partido Popular (PP) de verkiezingen van zondag in Spanje gewonnen, maar zonder absolute meerderheid. In december dreef de grote verdeeldheid bij de verkiezingsuitslag de Spaanse politiek ook al tot wanhoop. Nieuwe verkiezingen waren toen de uitkomst.

‘Ik geloof dat we binnen een maand overeenkomst hebben bereid over de basis,’ zei de premier maandagochtend nog op een Spaanse radiozender. Maar de sociaaldemocratische partij PSOE en de liberale partij Ciudadanos hebben al aangegeven niet met de PP te willen samenwerken.

Geen coalitie

Dat Rajoy’s geloof in een snelle overeenkomst slechts op hoop was gebaseerd, bleek toen de sociaaldemocratische PSOE  het plan van de Spaanse premier om een coalitie te vormen, resoluut afwees. Ook willen zij Rajoy’s partij niet de steun voor een gedoogregering geven.

Rajoy’s tweede keuze, de liberale partij Ciudadanos, kreeg afgelopen zondag acht zetels minder dan bij de verkiezingen in december. Ondanks dat Partido Popular met de Ciudadanos geen meerderheid zou vormen, probeerde Rajoy het toch bij de liberalen. Die mogelijkheid werd door hen snel van tafel geveegd.

Zo is premier Rajoy, die tijdens zijn overwinningsspeech riep dat zijn partij ‘klaar staat voor iedere burger, dus ook degenen die niet op ons stemmen’, wel heel snel terug bij af.

Hervorming

Een derde keer verkiezingen binnen korte tijd lijkt de PSOE in ieder geval onverstandig, de partij hoopt nog steeds op een snelle formatie. Maar of die hoop gegrond is, zal de komende dagen moeten blijken.

Dat het Spaanse volk klaar lijkt met stemmen, blijkt ook uit de matige opkomst bij de verkiezingen van zondag. Tachtig procent van de Spanjaarden ziet dan ook een hervorming van het electoraal systeem als noodzakelijk. In de Spaanse media gepleit voor een twee-partijen-systeem om te voorkomen dat de verkiezingen telkens meer problemen veroorzaken dan dat zij voor oplossingen zorgen.