Het doen van aangifte maakt van Geert Wilders alleen maar een martelaar

21 maart 2014Leestijd: 2 minuten

De emoties lopen hoog op na de onwelvoeglijke uitspraken van Geert Wilders over de wenselijkheid van minder Marokkanen. Opgeroepen wordt tot vervolging, maar daar schiet niemand iets mee op.

Thijs Römer denkt dat Nederland behoefte heeft aan Volkert van der Graaf, zo liet de acteur gisteren per tweet weten.

Het was een huiveringwekkende mededeling, omdat de boodschap duidelijk was: het is tijd dat Geert Wilders wordt geëlimineerd.

Goebbels

Het was een van de emotionele reacties op de uitlatingen van de PVV-leider over de wenselijkheid van minder Marokkanen. Het buitenland doet flink mee. In de Duitse media werd Wilders bijvoorbeeld vergeleken met Joseph Goebbels, de minister van propaganda onder de nazi’s.

Wilders laat zich er niet door intimideren. Na de boosheid eerder deze week over het over één kam scheren van alle leden van een bevolkingsgroep, gooide hij er woensdagavond nog een schepje bovenop.

Hetze

Hij moedigde zijn achterban aan schreeuwend uiting te geven aan hun verlangen naar minder Marokkanen. Het is begrijpelijk dat Mark Rutte daar een ‘vieze smaak’ aan over hield. De VVD-leider uitte zijn kritiek op Wilders overigens pas na het sluiten van de stembussen. Vast niet toevallig.

Wilders spreekt zelf over een hetze tegen hem en zijn partij. De bedreigingen aan zijn adres en de vergelijkingen met de Tweede Wereldoorlog komen de zakelijkheid van het debat in elk geval allesbehalve ten goede.

Rechtbank

Net zomin als het doen van aangifte. Het oproepen tot juridische vervolging maakt van Wilders alleen maar een martelaar van het vrije woord en geeft zijn supporters het gevoel dat ze niet mogen zeggen wat ze vinden. Zolang iemand niet oproept tot geweld, moet hij kunnen generaliseren over bevolkingsgroepen zoveel hij wil zonder in een rechtbank te belanden.

Wilders heeft veel meer last van onvrede in zijn eigen partij dan van juridische stappen. Steeds meer vroegere bondgenoten keren hem de rug toe, klagend over het sektarische karakter van de PVV.

Donderdag stapte Roland van Vliet op. Het Kamerlid van de PVV liet weten te gruwen van de stemmingmakerij tegen Marokkanen. Netjes.

Nog netter was het natuurlijk geweest als Van Vliet niet in zijn eentje was doorgegaan in de Tweede Kamer, maar zijn zetel had afgestaan aan de partij waaraan hij zijn baan te danken heeft.