Paus Franciscus wil armoede bestrijden. Dat is mooi. Maar de rooms-katholieke sociale leer met de nadruk op herverdeling wijst niet per se beste weg.
Op Witte Donderdag keken 2,3 miljoen Nederlanders op tv naar The Passion, een muzikale bewerking van het wonderbaarlijk mooie verhaal over de zoon van God die zijn leven aan het kruis gaf om de zonden der wereld weg te nemen.
Dit opmerkelijke succes bevestigt het idee dat het evangelie nog altijd aanspreekt als het in een modern jasje wordt gestoken.
Compassie
Dat de presentatie van een boodschap van groot belang is, demonstreert de rooms-katholieke kerk nu in elk geval ook. De nieuwe paus heeft al veel mensen voor zich ingenomen met zijn vriendelijke uitstraling en deemoedige houding.
Op Witte Donderdag waste en kuste hij nog de voeten van delinquenten. Een daad van compassie die illustreert waartoe het christelijk geloof kan aanzetten.
Herverdeling
Paus Franciscus wil zich speciaal op de armen richten, in navolging van de heilige uit Assisi naar wie hij zich heeft genoemd.
Dat is mooi, hoewel enigszins eenzijdig. Maar de rooms-katholieke sociale leer wijst niet steeds de beste weg om armoede te bestrijden. De leer richt zich vooral op herverdeling, op het afnemen van bezittingen van rijkeren.
Marktmechanisme
De beste bestrijding van armoede ligt evenwel in het produceren van welvaart, dus in het vrij baan geven aan het efficiënte marktmechanisme.
Terwijl pausen in encyclieken helaas juist altijd nogal kritisch over het kapitalisme hebben geoordeeld.
Geweten
De combinatie van christelijke deugden en kapitalistische praktijken vormt de beste basis voor een welvarende beschaving, zoals de Verenigde Staten, Engeland en Nederland hebben laten zien.
Wie op Tweede Paasdag de economie stimuleert door de meubelboulevard te bezoeken in plaats van de kerk, hoeft dan ook niet per se een slecht geweten te hebben.