Het is niet realistisch om te eisen dat Den Haag spoorslags F-16’s naar Kobani stuurt. Turkije is de aangewezen partij om de Koerden te beschermen tegen IS, maar president Erdogan doet nog altijd niets.
Nee, het hoort niet in een democratie, dat je je woede en verwijten kenbaar maakt door het parlement te bezetten.
Maar de woede van tienduizenden Koerden in Den Haag en heel Europa – op verschillende plaatsen waren protestacties – is begrijpelijk. Zij is alleen gericht aan het verkeerde adres.
Meedogenloos
In de Syrische stad Kobani voeren duizenden Koerden een strijd tot de laatste man tegen IS-strijders. Wie de berichten van de Koerdische militaire tak YPG volgt, weet dat een guerrilla in de straten van Kobani aanstaande is.
Niemand hoeft zich illusies te maken over wat er daarna met de overgebleven inwoners gebeurt. De moslimextremisten van IS zijn meedogenloos.
Dat hoeft niet te gebeuren. De stad ligt zo dicht tegen Turkije aan, dat Turkse militairen de gevechten zonder verrekijker kunnen volgen. Toch doen ze niets.
Integendeel. Turkse Koerden die de grens willen oversteken om de Syrische Koerden te helpen, worden tegengehouden.
Erdogan
Donderdag stemde het Turkse parlement in met eventuele militaire acties tegen IS in buurland Syrië. En bondgenoten die tegen IS vechten, mogen gebruikmaken van Turks grondgebied.
Maar daartoe moest de Amerikaanse regering eindeloos inpraten op president Recep Tayyip Erdogan en diens premier Ahmet Davatoglu.
Grootste leger
Davatoglu was daarna ogenschijnlijk helemaal om: ‘We willen niet dat Kobani valt. We zullen alles doen wat in onze macht ligt om dit te voorkomen.’
Maar Turkije, dat wat betreft aantal manschappen na de Verenigde Staten over het grootste leger van de NAVO beschikt, doet nog altijd niets. Rijen tanks staan stil langs de grens, militairen kijken toe.
De boze Koerden kunnen niet van Den Haag verwachten dat de zes F-16’s nu spoorslags naar Kobani worden gestuurd. Turkije daarentegen kan wel, maar wil de Koerden niet helpen.