Vier jaar geleden sloeg het Iraanse regime de protesten tegen de verkiezingsfraude genadeloos neer. Miljoenen Iraniërs die hun hoop hadden gevestigd op Mir Houssein Mousavi werden meedogenloos aangepakt door de veiligheidstroepen van de Iraanse leider Khamenei.
De oppositieleiders Mousavi en Karoubi zijn onder huisarrest geplaatst. Zij zijn afgesloten van de buitenwereld.
Ketterij
De Groene Beweging onder leiding van Mousavi en Karoubi werd als Fitna aangeduid: tweedracht, burgeroorlog en beproeving.
De Fitna-plegers mochten niet meer meedoen met de verkiezingen. Maar na Fitna kwam ‘Enheraf’, oftewel dwaling of ketterij. Wie is de ketter? Dat zijn mensen in de omgeving van president Mahmoud Ahmadinejad.
Vooral Esfandiar Rahim Mashaei, de voormalige vicepresident en een familielid van Ahmadinejad werd hard bekritiseerd door de gevestigde orde. Mashaei werd gezien als de opperketter. Waarom? Hij heeft drie type ketterse uitspraken gedaan: ‘Wij zijn bevriend met alle volkeren, ook met het Israëlische volk.’ ‘Onze islam is een Iraanse versie van de islam.’ En tenslotte zei hij een paar maanden geleden dat de traditionele islam is overgegaan in de Mahdi-islam. Drie onvergefelijke ketterse uitspraken.
Spanning
Er staan nu dus drie fracties die tegenover elkaar: Khamenei en met hem de Revolutionaire Garde (RG), ayatollah Rafsanjani en Ahmadinejad-Mashaei. Dit is pas Fitna in het huis van de islam in Iran.
Weken lang liet Ali Akbar Rafsanjani iedereen in spanning wachten op zijn mogelijke kandidatuur. Kort voor de sluiting van de wettelijke termijn stelde hij zich vandaag officieel verkiesbaar als presidentskandidaat. Ook Mashaei stelde zich op hetzelfde moment presidentskandidaat. Wat is er met Rafsanjani aan de hand?
Leider
In 1979, tijdens de Iraanse revolutie waren drie belangrijke jonge geestelijken die als politicus en bestuurders voor Khomeini optraden: ayatollah Beheshti (vermoord door een bomaanslag in 1980), Rafsanjani en Khamenei. Rafsanjani werd de voorzitter van het Iraanse parlement.
Na de dood van Khomeini riep Rafsanjani iedereen op om Khamenei als leider te aanvaarden. Hij heeft Khamenei tot de leider van Iran gemaakt. Daarna werd hij zelf de president van Iran.
Aanslagen
In deze periode van de wederopbouw was hij voornamelijk bezig geweest met de economische reconstructie en het herstel van orde en bureaucratie. Bijna alle managers en industriëlen van Iran zijn schatplichtig aan Rafsanjani. Daarnaast organiseerde hij minstens twee grote terreuraanslagen in Europa waarbij de Iraanse Koerdische leiders om het leven kwamen.
Natuurlijk nam in deze periode de corruptie toe, wat men later de economische maffia zou noemen. Deze bijnaam, de economische maffia zou voor altijd aan Rafsanjani kleven.
Radicaal
Na Rafsanjani kwam Khatami die zich hervormingsgezind noemde. In zijn tijd vond een studentenopstand plaats wat hem zwaar werd aangerekend.
Sinds de komst van Ahmadinjad, nu al acht jaar geleden keerde de revolutionaire retoriek uit de jaren tachtig terug. Op het nationaal en internationaal niveau opereerde het regime als een radicaal en revolutionaire staat. En wat deed Khamenei sinds zijn benoeming als de leider van Iran?
Hij was voornamelijk bezig met twee zaken: de militaire infrastructuur en het nucleaire programma van Iran. Drie gebieden vallen rechtstreeks onder de Iraanse leider: veiligheidszaken, het nucleaire programma en het buitenlandbeleid. De regering van Ahmandinejad werd in feite geleid door de leden van de Revolutionaire Garde. De meeste ministers waren de generaals uit de RG. Nooit had de RG zo veel macht gehad, als in de periode van Ahmandinejad.
Bedrijven
De Revolutionaire Garde is dankzij Ahmadinejad eigenaar geworden van de belangrijkste infrastructurele bedrijven: gasbedrijven, oliebedrijven, fabrieken, grote bouwbedrijven, telecommunicatiebedrijven etc.
Rafsanjani werd in de afgelopen jaren genadeloos aangevallen door Ahmandinejad. Hij werd neergezet als een dief. Ook zijn familie werd onder vuur genomen. Zijn dochter is al een keer veroordeeld voor zes maanden wegens staatsgevaarlijke activiteiten. Ook zijn zoon wordt vervolgd wegens corruptie en staatsgevaarlijke activiteiten.
Rafsanjani’s eer werd in de voorbije jaren op een onvoorstelbare wijze aangetast. Hij is niet alleen beledigd door Khamenei’s marionetten, maar hij is het ook oneens met het economische beleid en het buitenlandbeleid van Khamenei.
Sancties
Rafsanjani wil de macht van de RG in de economische sfeer inperken. Ook wil hij door onderhandelingen een einde maken aan sancties tegen het regime. Daarnaast hoopt hij een aantal politieke gevangen (uit 2009) vrij te krijgen. Al deze kwesties vallen buiten de invloedsfeer van een president.
De Iraanse leider moet dus concessies gaan doen. Voor de RG is Rafsanjani daarom een onaanvaardbaar figuur. Maar de Raad van Hoeders moet in de komende weken bepalen welke personen aan de presidentverkiezingen mogen meedoen. Naar alle waarschijnlijkheid gaan ze Mashaei afkeuren. Maar Rafsanjani kunnen ze niet afkeuren. Wat moeten ze met hem doen?
Verkiezingsfraude
Scenario’s
Er zijn twee scenario’s denkbaar. In het eerste scenario pleegt men op een geraffineerde wijze verkiezingsfraude. Nooit hebben zich zo veel prominente politici opgegeven als presidentskandidaat. Vandaag grapte men in Teheran dat alleen Khamenei zich niet verkiesbaar heeft gesteld. Hoe meer kandidaten, hoe gemakkelijker en aanvaardbaarder de verkiezingsfraude: verdeel en heers-methode.
In het tweede scenario wil Khamenei juist Rafsanjani als president van Iran om van twee problemen af te zijn: de Groene Beweging, dus de echte oppositie van Khamenei en van het Westen. In de hoofdsteden van het Westen zal men meteen van de Iraanse lente spreken. Rafsanjani zal onmiddellijk een aantal spectaculaire stappen mogen zetten ten einde de sancties te verzachten.
Misleiding
Intussen gaat Khamenei door met zijn geliefde nucleaire project terwijl het Westen zich verplicht voelt om Rafsanjani niet in de steek te laten. Obama-Rafsanjani: een perfect theaterkoppeel, dacht Khamenei. Rafsanjani kan worden gebruikt voor misleiding en vertragingstactiek.
Maar het is ook mogelijk dat het ‘verkiezingenfeest’ uit de hand loopt. Gelukkig is politiek een menselijke aangelegenheid die niet volledig beheersbaar is. Bovendien is het ook mogelijk dat Rafsanjani echt gaat opponeren tegen Khamenei.
De Iraanse verkiezingen: de strijd tussen een ketter, een economische maffiabaas en de jihadisten.