Vrienden luisteren elkaar niet af. Dat is een teken van wantrouwen. Maar voor ‘bondgenoot’ Turkije is afluisteren gerechtvaardigd, want die staat wordt geregeerd door islamitische fundamentalisten.
De wolf kwam niet op eigen kracht naar Nederland. De wolf-affaire leert ons dat een wolf soms door anderen elders kan worden neergelegd om de wereld in de war te brengen.
De dode wolf in de achtertuin van Nederland kwam niet op eigen kracht naar ons gebied. Er is wel een andere wolf die op eigen kracht naar ons lijkt te zijn toegelopen. Deze wolf is niet dood. Hij is springlevend.
Afluisteren
De wolf die op eigen kracht naar Europa, of beter gezegd de westerse wereld, is teruggekeerd, heet afluisteren.
Mogen bevriende staten elkaar bespioneren? In theorie niet. Bondgenoten hoeven elkaar niet te bespioneren. Waarom niet? Omdat ze elkaar vertrouwen. En als ze elkaar niet zouden vertrouwen dan zouden ze geen bondgenoten zijn.
Bovendien hebben bondgenoten een open relatie waarbij ze geacht worden waarheidsgetrouw aan elkaar mededelingen te doen. Wederom, als bondgenoten niet waarheidsgetrouw met elkaar communiceren, dan komt het bondgenootschap in gevaar.
Afghanistan
Bondgenoten hoeven elkaar niet te bespioneren omdat ze onder alle omstandigheden met waarachtige intenties met elkaar dienen om te gaan. En dat is vaak ook nog een openbare aangelegenheid. De missie in Uruzgan (Afghanistan) is een mooi voorbeeld van waarachtige intenties en communicatie tussen de bondgenoten.
Destijds hadden de meeste politieke partijen in het Nederlandse parlement openlijk aangegeven waarom ze niet zouden instemmen met een verlenging van de missie in Uruzgan. Daarvoor hoefde men elkaar niet af te luisteren, maar smpelweg naar elkaar luisteren. Onder vrienden zou naar elkaar luisteren meer waarheid opleveren dan afluisteren. Bevriende staten mogen elkaar niet afluisteren. Dat is ongepast en vooral gevaarlijk. Want daarmee geeft de afluisterende staat aan dat deze staat de andere bevriende staat niet vertrouwt. Dit kan in theorie het einde betekenen van het bondgenootschap.
Uitzondering Turkije
Er zijn ook uitzonderingen denkbaar. De huidige Turkse regering is naar mijn mening een uitzondering op de regel. Bij een regeringswisseling kan binnen een bevriende staat een bedenkelijke of onbetrouwbare partij de regering overnemen. Dat is heel goed mogelijk in een democratische samenleving. Turkije is daarvoor een goed voorbeeld. Waarom?
Sinds enkele jaren wordt de Turkse staat geregeerd door de islamitische fundamentalisten. Zij zijn absoluut loyaal aan hun eigen ideologie en niet de beginselen van de Turkse staat. Volgens deze ideologie moet de hele wereld toetreden tot de islam. Daardoor is elk bondgenootschap met ongelovigen een tijdelijke aangelegenheid.
Een fundamentalist hoeft nooit waarheidsgetrouw te spreken met ongelovigen. De Turkse fundamentalistische regering is ook al een aantal jaren bezig om het Turkse leger en inlichtingendiensten te zuiveren van niet-fundamentalisten. Daardoor is dit staatsdomein in Turkije onbetrouwbaar aan het worden.
Vreemde vrienden
Premier Recep Tayyip Erdogan is bevriend met meest bloeddorstige vijanden van het westen en de vrije wereld: Hamas, de Egyptische Moslimbroeders, en ook nog een tijdje het islamitische regiem van Iran. Een triest bewijs voor de onbetrouwbaarheid van Erdogan is de recente onthullingen van The Washington Post over de Iraanse agenten van de Mossad die door de Turkse regering werden verraden aan het regiem van de moellahs. Deze Iraniërs zijn al gearresteerd en ze zijn in de folterkamers van ayatollahs terechtgekomen. Dat was waarschijnlijk ook de reden waarom premier Benjamin Netanyahu in 2010 geen verontschuldiging wilde aanbieden aan de Turkse regering vanwege het incident met Gaza Flotilla.
Barack Obama kan het goed vinden met Erdogan. President Obama moet vooral zijn vriend Erdogan eens goed gaan afluisteren. Kan Turkije op deze manier een betrouwbare bondgenoot zijn binnen de NAVO? Ik betwijfel het. Dat is een hele ernstige kwestie. Wie het principe van zijn eigen land en volk, namelijk het Kemalisme verraadt, is geen betrouwbare bondgenoot voor het westen.
NSA of Stasi?
President Obama luistert heel graag zijn bondgenoten af. Dat heeft niets te maken met de veiligheid of het bestrijden van het islamitische terrorisme. Terecht is Angela Merkel verontwaardigd. De Amerikaanse afluisterpraktijk is door en door ziek en nutteloos.
Afluisteren voor de strijd tegen het terrorisme of terroristische staten is een noodzakelijke activiteit.
Maar wanneer de NSA de Duitse premier afluistert, laat de NSA zien dat zij langzamerhand, en zeker niet altijd bewust de cultuur van het Ministerium für Staatssicherheit aan het verinnerlijken zijn. Is dat een overdreven reactie? Nee, de aard en de omvang van de afluisteractiviteiten van de NSA zijn niet langer door een democratische argumentatie te rechtvaardigen.
De NSA is een zieke organisatie aan het worden. Deze gevaarlijke wolf, de Stasi-cultuur moet terug worden gebracht naar zijn eigen territorium: het kerkhof van de geschiedenis.